Prvi Vrščanin kojeg smo vam predstavili bio je Sterija, a ovog puta ćemo vas upoznati sa njegovim dedom po majci, poznatim slikarom, ikonopiscem i portretistom Nikolom Neškovićem. 

 

Nikola Nešković je, prema podacima koje je ostavio njegov unuk, rođen u Požarevcu 1740. Kao dečak se doselio u Vršac, gde je protiv volje roditelja pohađao časove slikarstva kod jednog zografa, a potom odlazi u Sremske Karlovce. Tamo se učio slikarstvu najverovatnije kod ukrajinskog slikara Jova Vasiljevića. 

 

Put ga kasnije odvodi u Požun, gde nastavlja sa školovanjem kod jednog nemačkog slikara. Tu se pokazuje kao najbolji i najvredniji učenik i već  počinje da prodaje svoje slike, stičući sasvim solidne prihode. U Požunu upoznaje Jovana Đorđevića, potonjeg episkopa Vršačke eparhije, koji poziva Nikolu za dvorskog slikara.

 

Prihvativši taj poziv, Nešković se vraća u Vršac i tu stvara svoja najveća dela - ikonostas u kapeli Vladičanskog dvora, iluminacije za rukopisni „Paraklis Stefanu Dečanskom“, kao i brojne celivajuće ikone za Sabornu crkvu. Uradio je i nekoliko celivajućih ikona za manastir Šišatovac, kao i za Crkvu Svetog Georgija u Temišvaru, gde se pretpostavlja da je izradio i zidne slike u trijumfalnom luku.

 

Među njegovim najznačajnijim delima svakako se izdvaja autoportet, inače prvi autoportet u srpskom slikarstvu, a osim toga, značajan je i po tome što je prvi među srpskim slikarima napravio raskid sa postvizantijskim uticajem u slikarstvu i prihvatio nove barokne tendencije.

 

Iako nije rođen u Vršcu, ovde je proveo najveći deo svog života kao bogat i ugledan čovek. Izgradio je kuću na Velikoj pijaci, gde su bili domovi najuglednijih Vrščana. Tu je i umro 1785.