Danas se opraštamo od još jedne legende srpske kinematografije – Draganom Gagom Nikolićem. Nakon duge i teške bolesti preminuo je u sedamdeset i drugoj godini. Biće sahranjen u Aleji zaslužnih građana u ponedeljak, 14.marta u 14:30. Prisetićemo se njegovog života stvaralaštva i uspeha na srpskoj sceni.
Gaga Nikolić je rođen 20. avgusta 1943. u Beogradu. Nakon završene dve godine srednje škole, upisuje Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju i tada kao sedamnaestogodišnjak biva najmlađi student. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti.
Filmsku karijeru počeo je 1964. godine manjom ulogom u filmu “Pravo stanje stvari”, tada je potpisan krštenim imenom Dragoslav Nikolić. Prvu značajniju glavnu ulogu ostvario je ulogom u filmu “Kad budem mrtav i beo” (1967) Živojina Pavlovića.
Glavne i veće sporedne uloge ostvario je u više od 80 filmova: "Horoskop" (B. Drašković), "Bube u glavi" (M. Radivojević), "Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji" (B. Čengić), "Mladi zdrav ko ruža" (J. Jovanović), "Beg" (M. Radivojević. – Nagrađen na Festivalu u Nišu nagradom "Car Konstantin" 1972), "Kičma" (V. Gilić), "Nacionalna klasa" (Goran Marković. – Car Konstantin 1979), "Ko to tamo peva" (S. Šijan), "Banović Strahinja" (V. Mimica. – Za ulogu turskog pljačkaša Alije nagrađen Zlatnom arenom u Puli 1981), "Sezona mira u Parizu" (P. Golubović), "Nešto između" (S. Karanović), "Balkan ekspres" (B. Baletić), "Obećana zemlja" (V. Bulajić), "Urnebesna tragedija" (G. Marković), "Bure baruta" (G. Paskaljević), "Andergraund" (E. Kusturica), "Zona Zamfirova" (Z. Šotra), "Turneja" (G. Marković)...
Na snimanju filma “Kako su se volele dve budale “ 1972. upoznao je Milenu Dravić, i sa njom počeo ljubavnu vezu. U jednoj od pauza između snimanja 31. decembra otišli su u Opštinu Vračar i venčali se. Kuma im je bila Seka Sablić, a venčanje je prošlo bez fotografisanja.
Veliku popularnost doneo mu je lik Prleta iz filmova i televizijske serije "Otpisani" (1974) i "Povratak otpisanih" (1976) u režiji Aleksandra Đorđevića, koja je snimljena za Radio-televiziju Beograd (današnji RTS).
Kao stalni član ansambla pozorišta Atelje 212, u kojem je od 1969. godine, ostvario je mnogo uloga i vrlo uspešnu pozorišnu karijeru – "Generalska užina" (Rober), "Veza" (Kauboj), "Kosa" (Berger), "Rano jutro" (Len), "Ziger-Zager" (Hari Fliton), "Derviš i smrt" (Muselim), "Lulu" (Džek Trbosek), "Tom Pejn" (Tom Pejn), "Maratonci trče počasni krug" (Đenka Đavo), "Sladostrasnici-Karamazovi" (Mladi gospodin), "Portnojeva boljka" (Aleksandar Portnoj), "Molijer" (Markiz D'Orsinji), "Kod lepog izgleda" (Maks)...
U Zvezdara teatru uspešno je igrao u predstavama: "Ptic i ptica", "U plamenu strasti", "Malo ljubavi, malo mržnje", "Urnebesna tragedija". U Beogradskom dramskom pozorištu igrao je u predstavi "Frederik".
Tokom dve sezone 1982. i 1983. godine igrao je u pariskom "Theatre de la Vill" glavne uloge u predstavama "Na dnu" Maksima Gorkog, u režiji rumunskog reditelja L. Pintilijea i u predstavi "Majstor i Margarita" M. A. Bulgakova u režiji M. Šerbana.
Dobitnik je svih značajnih filmskih nagrada uključujući Nagradu za životno delo "Pavle Vuisić" 2000. godine.
